یک روز تو شهر بندرعباس یک تاکسی دیدم این جمله زیبا پشت شیشه عقب نوشته بود (هرمزگان :نه یک وجب کمتر نه یک وجب بیشتر ،ما از یک وجب هم نمی گذریم .(بندری بیدارن))
اول افتخار کردم به این همشهری عزیز م که کل توانش یک متر فضای پشت شیشه ماشینش بوده ولی از همین یک متر فضا بهترین استفاده را جهت حمایت از استان عزیزمان هرمزگان کرده است .دوم شرمنده شدم از اینکه به عنوان نویسنده یا وبلاگ نویس چه کاری جهت حمایت از استان عزیزمان هرمزگان کردم
من قبل از هر مطلبی این موضوع را اول روشن کنم بنده با تقسیمات کشوری کوچکترین مخالفتی ندارم خیلی استانها با حکم مجلس (ویا نهادهای مرتبط )به دلایل مختلف چند قسمت می شوند که اتفاقا خیلی هم به نفع آن استانها تو موارد تقسیم بودجه ویا مسائل دیگر می شود
ولی مسئله استان هرمزگان خیلی فرق می کند چون اولا استان فارس اینقدر پهناور است که باید به دو الی سه استان تقسیم بشود نه اینکه از دستپاچگی هنوز تصمیم دارند بزرگترش کنند .دوما این مسئله از سوی دولت نبوده است بلکه این توسط گروهی خاص از مدیرانی که اصالتا استان فارسی بوده اند ولی در استان هرمزگان پستهایی داشته اند با حمایت استان فارس سیاستهایی اجرا شد تا زمینه جدا سازی گاوبندی والحاق آن به استان فارس آماده کردند که شروع آن نام گزاری گاوبندی به پارسیان و نقشه های ساختگی که چاپ شده وخیلی موارد دیگر ...
که این موارد اصلا نشانه خوبی برای بومی های استان هرمزگان نیست یا راحتتر اگر بگیم خواب بودن ما بومی ها را نشان می دهد.لذا وقت آن شده که از دوستان عزیز ی که به نوعی میشه گفت دست به قلم هستند نویسندگان ،مدیران وبلاگ،مدیران سایتها ،روزنامه نگاران،وغیره جهت حمایت از نام وحریم استان عزیزمان تلاش بیشتر ی کنند وبیشتر مواظب باشیم تا کسی نتواند سوء استفاده کند .
